قربون صدقه اشتباهی!!
سوار تاکسی شدم، یکم بالاتر یک خانم خیلی خوشحال سوار شد، که مثل من که وقتی زیادی هیجان زدم، زیادم حرف میزنم. تند تند گفت بعد 17بار تو امتحان رانندگی قبول شده، بقدری خوشحال بود که بنده خدا حواسش نبود و زمانی که روش را کرد بسمت آقای راننده تا بهش پول بده، گفت الهی قربونتون برم،بعد یک سکوت سنگین تاکسی را گرفت و خانمه رویش را کرد سمت پنجره و زنگ زد همسرش، اگر بگم بالای 200 بار قربون صدقه همسرش رفت نه دروغ گفتم و نه اغراق کردم، یک کلمه میگفت بعد قربون طرف میرفت و دورش میگشت و فداش میشد وباز... این قربون رفتن اشتباهیش منرا برد به بیست سال پیش، پسرخاله مامان فوت شده بود، مامان و خاله ها و دایی ها با ماشین یکی از دایی ها اومده بودن پایتخت مراسم. ساعت از یکشب گذشته بود و نیومده بودن، هنوز اونموقع موبایل در کار نبود، من و آبجی دومی نگران و منتظر که مامان بیان، بقبه هم خواب، آخرش آبجی دومی گفت زنگ بزنیم پلیس راه، نکنه خدایی نکرده تصادف کردن، زنگ زد و شکر خدا، تصادفی نبود، فقط موقع تشکر آقای پلیس بهش گفته بود قربونت برم کاری نکردم!!! من دیدم خواهرم مثل برق گرفته ها تلفن را قطع کرد، آخر که راضی شد بهم بگه، هردومثل مسخ شده ها زل زده بودیم به تلفن که آخه چرا باید این حرف را بزنه و برامون مساله لاینحلی بود و رازی که بعد بیست سال من اینجا فاشش کرد
البته مامان دو شب رسیدن و گفتن تو جاده نگه داشتن دایی یکساعتی بخوابه، برای همین دیر شده. شما شده اشتباهی قربون صدقه کسی برید؟
من خودم یکبار اشتباهی اومدم به استادم بگم بله! گفتم جانم!!! و دیگه صبر نکردم اون حرفش را برنه، فی الفور از محل متواری شدم
من برام عادیه عمه جان .
جان و جونم و عزیزمی رو فراوون بکار میبرم جنسیت نداره برام .
ولی یه بار به یه ادم خیلی بی ربط مثلا فرض کنید راننده ی اسنپ بود گفتم قربونت برم عزیزم ، هیچ کار ویژه ای هم نکرده بود که بخوام خیلی ازش تشکر کنم فقط نگهداشته بود که پیاده بشم .
چون داشتم تلفنی با دوست صمیمیم حرف میزدم، قاطی کردم .. فکر کنم اونم حس کرد من با اون دوست پشت گوشی هستم اصلا تعجب نکرد .. از همه بدتر اینکه طول کشید تا فهمیدم اینطوری حرف زدم ، وقتایی که خیلی خسته م یا فکرم مشغوله، حرف زدنم میره رو اتو پایلوت
دیگه حرفام چی از اب دربیاد فقط خدا باید رحم کنه
سلام مهربانو جان، اول که مرسی که اومدین
بعد من کلا جز به افراد خانوادم یا کسانی که برام عزیزن، کلا جونم و عزیزم و قربونت برم نمیگم، مگر اینکه کلا سیستمم قاطی کنه
ولی بخاطرتون خیلی خندیدم، چون یکمدل دیگش برای خودم پیش اومده
من که فراوون.معمولا وقتی آخرای صحبت میخوام قطع کنم هی میگم قربون شما.بعد میگم اااا چرا به این آقاهه گفتم قربون شما.
جان و جانمو که به همه میگم
به نظرم خیلی عادیه
یه بار به یه مغازه دار که همسن بابام بودن و اتفاقا آلزایمر داشتن موقع خداحافظی اشتباهی گفتم قربونت! برام ثقیل بود خدایی
وقتایی که خسته م کلا کنترل مکالمه م میره رو خودکار، اصلا متوجه نمیشم از چه واژه هایی استفاده میکنم، با همه صمیمی میشم، موقع خداحافظی سر کار دیگه همه میشن جونم و جانم و فدای شما و زن و مردم نداره