اولین پست در آخرین سال قرن چهاردهم

مامانم بنده خدا بیشتر خونه تکونیشون را کرده بودن، بنده مثلا اومدم کمک کنم، داشتم با چه دقتی علیرغم ترس از ارتفاعم، لوستر وسط آشپزخونه را تمیز میکردم که دیدم فقط یک تکش تو دستمه و بقیش روی زمین خاکشیر شده و آشپزخونه دسته گل مامان خانم تبدیل شده به دریاچه شیشه خوردهولی خدایی از ترس و فشاری که بهم وارد شد، تا دوساعت بعد دستهام میلرزید و روی ویبره بودم

تازه بدتر از من، داداشم بود اومد از تو یخچال چیزی برداره، دستش خورد به سطل ماست و فرش و صندلی و یخچال را با ماست یکی کرد

نوبت سوم هم  امروز بود که ناهار مهمون داشتیم، مامان خانوم اومدن لیوانها را بچینن تو سینی که بزارن رو میز، هیچی یکهو معلوم نشد چی شد سینی چپه شد و باز آشپزخونه با شیشه خورده یکی شد بعد من اومدم برم کمک، داداشمم مثلا اومد کمک که کمکش جوری بود که صندلی را انداخت روی پای بنده و شست پای بنده را کلا کبود کردنخلاصه که سال 1399 را با بلایای طبیعی و غیرطبیعی تمام کردیم، امید که سال 1400 را سالم طی نماییم

این آخری هم بگم وبرم. 

من برای همه اساتیدم تو واتساپ پیام تبریک سال نو فرستادم و هرکدام بشکلی پاسخ دادن، داشتم با هیجان تعریف میکردم که یکیشون چقدر قشنگ جواب داده، بعد از یک استاد دیگه ام گفتم که وقتی پاسخ داده، منم براش گل فرستادم، ایشونم در پاسخ نوشتن شما خودتون گلید که یکمرتبه خان داداش که تا اون لحظه با لبخند نگاه کرد، پرسید استادت خانم بود دیگه؟ گفتم نه آقاست، تا گفتم شد خشم اژدها و گفت غلط کردبرا مامان تعریف کردم، چون عکس همشون را دیدن، از واکنش داداش خندیدن و آبجی کوچیکه گفت داداش نمیدونه بخار استادای تو تموم شده و همه فتیلشون سوخته که عصبانی شده، منم این شکلی بودم

سالی پر از سلامتی و شادی و رسیدن به آرزوهای خوبتون را براتون آرزو دارم.