زندگی ابعاد مختلفی داره و هر روز یک بعدش را نشون میده

خونه ای که تو پایتخت هستیم خیلی کوچیکه، که خوب با توجه به قیمتها تازه صاحبخونه منصفانه بسته. چون دقیقا طبقه بالایی بدون آسانسور و پارکینگ حدود یک سوم مبلغ بالاتر از ما پرداخت کرده

دوماه پیش همه طبقات خالی شدن و فقط ما بودیم و امنیتی که نبود، خب وقتی کلید در دست چندتا معاملات ملکی باشه و هرساعتی صدا بشنوی تو راه پله، اصلا توقع نمیشه داشت که امنیتت تامین باشه و بدتر وقتی شد که طبقه آخری تصمیم به بنایی گرفت و رفت و آمد کارگرها هم مضاف شددقیقا تو تایمهایی بود که من مجبور بودم تنها بمونم چون کلاس داشتم و...

و چون هیچ صاحبخونه ای اینجا زندگی نمیکنه و چون براشون ظاهرا تمیزی ساختمون برای اجاره دادن اهمیت نداشت، بی نهایت محیط کثیف بود و آثاربنایی و.. و دقیقا بارها شنیدم هرکسی میومد خونه ببینه میگفتن اینجا خیلی کثیفه و میرفتن. گذشت و حدود چند هفته پیش یک آقای نسبتا مسن اومد و طبقه آخر را اجاره کرد، وسیله زیاد نداشت که خوب با توجه به ابعاد خونه طبیعیه، اما آنچه که باعث جلب توجه شد، وقت و انرژی بود که صرف تمیز کردن ساختمان کرد، دقیق یکروز از 9 صبح شروع کرد و از پشت بام تا دم در را بارها و بارها شست و حدود یازده شب تموم کرد، من نتیجش را فرداش وقتی بیرون رفتم، دیدم که خونه ای که بشدت داغون بود از کثیفی، برق میزد، حیاط و پله ها و دیوارها، آخرهفته ها هم که نیستیم همون نظافت را انجام میده و جالبتر این هست که قبلا مستاجرهای قبلی تو پله ها که رفت و آمد میکردن صدای پاشون بشدت آزار میداد، اما من حتی یکبار نه صدای درشنیدم و نه رفت و آمد این آقا را حس کردم. حالا چرا اینها را نوشتم؟

امروز یک همسایه جدید اومد، تو یک خونه اندازه قوطی کبریت با سه تا بچه بی نهایت شیطون، یعنی باور کنید هنوز نیومده، صداشون کل ساختمون را برداشته و خوب باتوجه به اندازه خونه طبیعیه!!! اما مهم اعصاب ماست که قراره چی بشه؟! و چون تا الان سه بار صدای شکستن شیشه تو پله ها اومده و صدای پدرشون که میگه مهم نیست و فدای سرت، من فقط دلم برای اون آقای طبقه آخر میسوزه که بنده خدا قراره چقدر اذیت بشه، اونم وقتی مشخصه که چقدر اهل نظافت و تمیزیه خلاصه که خدا بخیر بگذرونه تا کی از اینجا بریم و زندگی بعد دیگه ای را نشان بده.