خوشگذرانی هرچندغلط

عروسی رفتن و حتی گرفتنش تو این شرایط غلط ترین کارهست، اما خب به دلایلی واجب بود که برم، حالا شرح ماوقعش اینه:

آقا ما یکشب مونده به عروسی دعوت شدیم، چون داماد خودش صاحب تالار بود و برای مدت اندکی اجازه عروسی گرفتن تو تالارها را داده بودن، دو روزه جهاز چیدن و یک شبه همه مهمونها را دعوت کردن، چون صاحب مغازه کارت عروسی هم خود داماد بود

آقا من که خب مثل همیشه پیراهنهام کوتاه و اسلام را به ویبره ببرهستیک مانتو عربی بلند کشیدیم روش و از کل خانواده من و مادرجان رفتیم که عروسی بریم. این بین قرار شدکارت هدیه بگیریم تو راه تالار. وقتی کیوسکش را پیدا کردیم، من با رعایت احتیاط پیاده شدم که برم بگیرم. همون نزدیک هم یک صاف. کاری بود که داد زد خانم اینجا جمع شده، آقا ما هم دیدیم تعطیله، سرمون را زیرانداختیم برگردیم، انقدر که بنده دنبال این بودم اسلام نره رو ویبره، جلوی پای مبارک را نگاه نکردم و بله پله عزیز را ندیدم و پای راست بنده با افتادن از اون یکذره پله، با اون پاشنه ها چنان پیچ خورد که کلا اسلام فراموش شد. تازه خودم را جمع کردم و لنگ لنگان میرم که سواربشم و بگم این نبود، مامان خانم خوش خوشان پیاده شدن و من را ندیدن وگفتن ااا چرا برگشتی؟؟ داشتم میومدم دنبالت تنها نباشی

آخر ما هیچی گیرنیاوردیم و تصمیم گرفتیم که بعدا بریم درخانه مادرعروس و کادو را بدیم. بعد رفتیم تالار و چون تالار چندسالن بود، ما داشتیم اشتباهی سالن بغلی را میرفتیم که هیات همراه عروس و دوماد برای اون شش باری که ما دیدیم که فیلمبردار جلو عقب کرد تا فیلم بگیره یکسره ماشالا حنجره طلا بودن و جیغ میزدنباز خوبه مامان داماد را تشخیص دادن و فهمیدیم غلطه، وگرنه کلا اشتباه میرفتیمحالا ما اومدیم فرار کنیم و بریم سالن بغل که دایی عروس اونوسط داد زد عشقم، کجا میری؟؟؟ شما فکر کنید من لنگان، درحالی که مامان بنده خداعصای من بودن و داشتم چک میکردم دکمه ها باز نباشه، یکهو یکی مامان را از پشت بغل کردبلهههه این یکی که من را سکته داد، دایی عروس بودفاصلشم با مامان من کلا 5ساله!!!هیچی دیگه تا دم زنونه با همراهی پسرعمه دو. زنه اش که از پشت ماسک، مامان را شناخته بود،وبه دایی عروس اعلام کرده بود مامان کی هستند، هدایت کردن تا درب زنونه!!!

عامو ما رفتیم زنونه، ازکل طایفه عروس، به تعداد انگشتهای یک دست نمیرسیدیم، البته منهای خاله ها و داییهاش اما ماشالا خانواده داماد جیران کرده بودند و بقول مامان اگر کسی کرونا داشت ما بودیم که فقط نشستیم، وگرنه اون بنده های خدا یک لحظه از حرکت نایستادند و با تمام وجود چندباری که داماد اومد با جیغ های قشنگشون حضورش را تبریک گفتن و اونوسط هم حسابی براش سنگ تموم گذاشتند. خلاصش من به این نتیجه رسیدم ما فامیل افسرده هاییم که بندجامون میشیم و اهل شلوغ کردن نیستیمآخرشم به دلیل اینکه مچ پای بنده متورم شده بود و کادو نداشتیم، با گفتن اینکه جا گذاشتیم زود محفل را ترک کردیم و مامان امروز نقدی گرفتند و رفتند تو یک پاکت شیک گذاشتند و تحویل دادن، تا بیشتر آبروریزی نشه.

تازه وسط شام اقایونشون یکهو ریختن تو زنونه که دیگه بنده کلا جای فکر کردن به غذا تو فکراسلام و مسلمین بودمآخرشبم که با مامان برمیگشتیم، یک موتوری  سریک میدون که مامان داشتن دور میزدن گفت سلام، مامانم گفتن زهرمارمن بقدری خندیدم که اشکم میریخت، چون مامان گفتن همه را مار میگزه، ما را خرچسونهاین از موتوری، منم اضافه کردم اونم از یک دو. زنه

جدای ازکرونا، خیلی خوش گذشت، چون داماد صاحب تالار بود، دوشب شام دادن تا نشون بدن که خدمات تالار شامل چه چیزهایی میشه!!! و البته آتلیه جدیدی که به خدمات اضافه شده بودو سالن آرایشگاه. درکل بعد از دوسال خانه نشینی و فقط خبر مرگ و میر شنیدن خوش گذشت. انشاالله سلامتی باشه و دل خوش.