دلم میخواد این لحظه شادیم را با شما که برای من واقعی هستید شریک بشم.
من چند روز خیلی سخت را گذروندم. امتحانات پشت هم و سه تا چهارامتحان در یک روز، به همراه مسائل طبیعی زنانه از من آدمی زودرنج و عصبی ساخته بود. امروز نمراتم را گرفتم، وقتی همه اساتیدم گفتند تو بهترین و بالاترینی و حتی یکی از سخت ترین و رکترین اساتیدم گفت من آرزوم داشتن دانشجویی مثل تو بود، من برای اولین بارحس غرور کردم. برای من این موفقیت خیلی مهم بود، پای آبروم وسط بود و درصورت موفق نشدم من میشدم همون عمه پشت کنکوری که هرننه قمری اذیتش کرد، حالا با سربرافراشته میتونم بگم، خواستم و شد.
بارکلا عمه
همیشه حظ کنی از نتیجه زحمات و تصمیاتت عمه
مرسی ماجدجان
آفرین،عمه خانم گل کی بودی
به سلامتی. ایشالا موفقیت تا دکترا
مغسی
آففرین بر عمه ی مغرور ابرو قاجاری خودمون
تبریک میگم
تکلیف اون استاده که تو سقف قفل کرده بود چی شد؟
درسشو باس دوباره برداری یا شوتیدیش رفت؟
روز به روز ادب و نزاکتم افول میکنه
هر کی ناراضیه به من چه! والا
فدایت ننه
ولی نوچ، بهم گفتن برو هردانش. گاهی دوست داری بگیرما نامه میدیم
آن داستانی دیگرست