عمه با دوزاری پنج تومنی:))

با داداشم قرار داشتم، دیرشده بود. علیرغم اینکه شخصی سعی میکنم سوار نشم، مگراینکه مجبور بشم که دراونصورت هم حتما خطی سوار میشم که خیالم راحتتر باشه، به اولین پرایدی که دیدم مسیرم را گفتم و اومدم سوار بشم، دیدم صندلی عقب پروسیله است، نشستم جلو. 

راننده یک پسرجوان بود که سرصحبت را باز کرد و هرچی گفت جوابش کلمات تک کلمه ای بود یا سکوت. چون اصولا دلیلی نمیبینم زود پسرخاله بشم با کسی!!! کم کم داشتیم میرسیدیم، هزینه را پرسیدم که اونکه حرصش از من دراومده بود گفت ببین خانم من مسافرکش نیستم، کنارخیابون دیدمت، ازت خوشم اومد. میبینی که پشت ماشینمم پروسیله است. گفتم باهات حرف بزنم اگر خوب بودیم شماره بدیم حتی مسیرمم بخاطر تو دور کردم، اصلا مسیرم این سمت نیست( منظور از وسیله آچارو پیچ گوشتی و... بود. )

. دیدم این همینطور ادامه بده رد میکنیم از تو کیفم یک مقداری که فکر میکردم برای این مسیر مناسبه  بیرون آوردم، گذاشتم رو داشبردش و گفتم ممنونم من همینجا پیاده میشم

والا از قدیم همیشه گفتم دوزاری من پنج تومنی است و حرفتون را صریح بگید، چون اصلا در لفافه متوجه نمیشم. اما دیگه این حد از پررویی هم نوبره من که نگفتم بخاطر من مسیرت را دور کن یک، دو ابنکه یک نگاه بکن کی را سوار میکنیسه پیشاپیش عیدهمه برادرزادگان عزیزم مبارک