از سری ماجراهای من و فسقلی

بچه ها دور هم کارت بازی میکردن، فسقلی گیر داد منم بازی. درآخر همه کارتها را گرفت و رفت مامانش را نشوند کنارش با یکی از خواهرام. عکسهای شاه و بی بی و سرباز را نشون داد و گفت هرکسی از این بهش برسه برندست. بعد شروع کرد یک کارت به مامانش میداد، یکی به اون یکی خواهرم. در نهایت دید اینجوری مامانش داره میباره. کارتها را برمیگردوند نگاه میکرد، اگر یکی از اون سه مورد بود میداد مامانش، اگر هم نبود میداد اون یکی خواهرمبعد کم کم خسته شد. نصف کارتهای توی دستش را داد مامانش و گفت تو بردی. به اون یکی خواهرمم گفت تو باختی، دیگه کارت ندارم، چون دوباره داشت بقیه کارتها را هم تقدیم مامانش میکرد که خیالش راحت بشه مامانش برده

............. 

در مورد بستنی، مادر، خواهر نمیشناسه. رفته بودیم با داداش کوچیکه بیرون. اولش داداش کوچیکه گفت من بستنی نمیخوام. ما گرفتیم و نوش جان که شد. داداش کوچیکه چشمش به بستنی آب طالبی یکی افتاد و گفت من اون را میخوام، شما هم میخواهید؟ ما هم گفتیم نه. یک لیوان بزرگ گرفت و تا نشست بخوره فسقلی گفت دایی بمنم میدی؟ گفت بیا. نی را باز کرد داد آب طالبی بخوره، همزمان نی دوم را باز کرد که خودشم بخوره که فسقلی گفت دایی تو نخور. تو بستنیش را بخور. اون بنده خدا هم گفت باشه. آقا تا دوتا قاشق بستنی خورد، فسقلی ازش گرفت و گفت دایی زشته، سیر بشو دیگه. این مال منهتا اخرش یک قاشقم نذاشت اون بنده خدا بخوره، ما هم که فقط خندیدیم.