بنی آدم اعضای یکدیگرند...

یک دوره را مربوط به رشته خودم شروع کردم که باعث میشه بفهمم چقدر در رشته خودم کم سوادم و چقدر نیاز دارم به آموختن.بین کلاس ُ همینطوری که دارم گوش میدم ُ تصمیم گرفتم با کامپیوترم بیام برای شما بنویسم.سالهاست که با گوشی مینویسم و این سخت ترین کار ممکن حداقل برای منه.

اول عذرخواهی می کنم که اگر اومدن به اینجا دیگه لبخند به لبهاتون نمیاره .اینروزها طنز خونم ته کشیده ُ چیزی برای نوشتن ندارم. سطح استرس خونم بسیار بالاست و...

مامانم یک دختر عمه دارند که از وقتی بازنشسته شده تو یک گروه خیریه عوض شدند که بچه های بی سرپرست یا بد سرپرست را مهمانی به مناسبت های مختلف میبرند منزل آدمهایی که وضع مالی خیلی خوبی دارند و بچه ها اونجا یکی دوتا سرودی می خوانند و با تحریک حس همدوستی آدمهایی با وضعیت مالی عالی ُ برای بچه ها کمک هزینه میگیرند.یکبار خانمی که منزلش این مراسم بود و خودش یکی از مدیران همین خیریه بود ُ از مادر دعوت کرد. وقتی وارد شدیم نزدیک سی تا چهل بچه با لباس مرتب اما گوشه ای از سالن که فرش انداخته بودند نشسته بودن و باقی مهمانها روی صندلی و  پشت میزهایی با پذیرایی های عالی و جلوی بچه ها هرکدوم یک پک بود. همونجا حالم بد شد ُ تو نگاه بعضی از اون بچه ها نفرت و بیزاری را میشد دید ُ هرچند خانم صاحبخانه معتقد بود که بچه ها عاشق این مهمانی های هر از گاهی هستند ُ اما...

چیزی که باعث نفرت زیاد خود من شد این بود که برخی از مهمانها خودشان بچه داشتند. دست یکی از اون بچه ها عروسک قشنگی بود که از دستش افتاد و تا افتاد یکی از اون بچه های خیریه که از اول مراسم چشمش به دنبال اون عروسک بود ُ دوید و برداشت . بچه صاحب عروسک شروع کرد به گریه کردن که عروسکم را میخوام. مادرش اومد و از بچه دوم گرفت و وقتی داد به بچش ُ بچش با چندش به عروسکش نگاه کرد و گفت اون بهش دست زده من نمیخوام. مادر بچه اول هم انداخت جلو بچه دوم و بهش گفت بیا مال تو ُ اما دیگه حق نداری به چیزی که مال تو نیست دست بزنی. تا بچه دوم اومد برداره ُ  یک بچه بزرگتر از بین اون بچه ها اومد و عروسک را انداخت اونطرفتر و با اخم بهش گفت حق نداری دست بزنی ُ نمیخواد که نمیخواد.بعد بچه ها سرود خواندن که نگاههای پرتکبر و ترحم آمیزی که روی اون بچه های بیچاره اصلا چیز جالبی نبود. هرچند همون شب مبلغ قابل توجهی برای بچه ها جمع شد ُ اما موقعی که از اونجا بیرون میومدم ُ حالم بقدری بد بود و روحم بقدری سنگین بود که دلم میخواست گریه کنم.اصل نیت خیر بود ُ اما کاری که اون شب انجام شد جز تحقیر اون بچه ها هیچ چیزی نبود.همون موقع با خودم عهد کردم اگر انقدر توان داشتم که کمک بکنم اینکار را از طریق کسی انجام بدم که در کنار نیت خوبش ُ اون آدم نیازمند کمک را تحقیر نکنه. کمک کردن مشخصا خیلی خوبه ُ اما همه آدمها همیشه در یک موقعیت نمیمونند و گاهی خیلی بالا میرن و با تحقیر آدمها ُ ما آدمهایی با روان بیمار را وارد جامعه می کنیم که بخودمون و عزیزانمون ممکنه آسیب بزنن و مقصرش جز ما هیچ کسی نیست.

پ.ن: خودم تو این فضای مجازی به تنها کسی که ایمان دارم در امر خیریه و معتقدم آدم درستی هست ُ مهربانوی عزیز است.

..............................................

موقعی که این پست را تکمیل می کردم ُ  تماس گرفتند و گفتند خواهرم به سختی تصادف کرده و به بیمارستان منتقل شده ُ ماشینش کاملا از بین رفته و ماشین طرف مقابل هم دچار مشکلاتی شده .مقصرش هم خواهر من بوده .خواهر من سالهاست که رانندگی می کنه ُ اما چون در اولین امتحان گواهینامه اش را گرفته ُ کلا به رانندگیش خیلی مغرور بود. بارها بهش گفتم یکمی مراعات کن توی رانندگی ُ اما کو گوش شنوا !!!!!!!!

لطفا هرچقدر هم که دست فرمان خوبی دارید ُ اصلا شما شوماخرید . اما لطفا موقع رانندگی حواستون را کامل بدین به رانندگی تا چشمتون چراغ قرمز را ببینه و رد نکنید. آدم یک جان بیشتر نداره.حتی اگر خودش از زندگی سیر شده ُ باید برای عزیزانش زندگی کنه.لطفا لطفا لطفا مراقب باشد.