خداحافظی نکردما، فقط پیش زمینه دادم

دیشب تا کی که خوابم نمیبرد، فقط فکر میکردم که بدون خداحافظی یا با خداحافظی بساط وبلاگ نویسی را جمع کنم و همون هر از گاهی را اختصاص بدم به اون صفحه تلگرامی. چون کرم نوشتن را که دارم و به هرصورت نمیتونم تمام و کمال بی خیال بشم، اما دیگه حرفی ندارم برای نوشتن و افتادم رو دور تکرار و دوباره گویی و... 

حالا جمع نمیکنم، نگران که نیستید، خواستم خودم را لوس کنم، الکی مثلا نگران میشیداما گفتم بنویسم، که اگر حس کردم واقعا دیگه ماهی سالی شدم و مثل الان قرار شد تکراری بنویسم، صفحه رمزی میشه، چون تویش قرار نیست دیگه نوشته بشه. شما هم نگران من نشین و جلوتراطلاع رسانی کرده باشم. چون خودم از کسایی که یکهو و بی خبر میرن اصلا خوشم نمیاد و یکجور فشار روحی بهم میاد، پس جلوتر شما آماده باشید. همین.

زیاده عرضی نیست